Deze week is het in veel kerken ‘dankdag’. Een mooie gelegenheid om ook als gezin weer na te denken over ‘dankbaarheid’. Ik heb mijn eigen ‘dankbaarheidsdagboek’ ook maar weer eens onderuit de la gegrabbeld :). Ik kan heel enthousiast ergens aan beginnen, maar in alle drukte van de zwangerschap en verbouwing was het dus onderin de la terecht gekomen. Terwijl ik inmiddels echt ervaren heb dat het zegenrijk is om dankbaar te zijn voor zoveel zegeningen. Het maakt dat je je regelmatig echt verwonderd over Zijn goedheid!
Op het moment ben ik een beetje inspiratieloos als het om een intro gaat… {ideeën zijn dus hartelijk welkom :)}. Ik begon eenvoudig met te vragen wat ‘dankbaarheid’ is. ‘Toevallig’ was het ’s morgens in de kerk bij de zondagsschool ook over ‘dankbaarheid’ gegaan. Ik vroeg wanneer het makkelijker is om dankbaar te zijn, als alles goed gaat of als er veel verdrietige dingen zijn in je leven. Dat was geen moeilijke vraag, als alles goed gaat natuurlijk! Daarna herhaalden we de tekst die de kinderen al een tijd geleden hebben geleerd uit 1 Tess 5: ‘Bid zonder ophouden, dank God in alles…’ We moeten de Heere dus altijd danken, in blijde dagen en in verdrietige dagen. Dat kunnen we alleen doen als we Hem echt vertrouwen!
Hierna vertelde ik het verhaal over de Israëlieten. Heel kort herhaalde ik hoe de Heere hen bevrijdt had uit Egypte, hen leidde door de Rode Zee, hen elke dag te eten gaf, enz. Nu zullen de Israëlieten toch wel heel dankbaar zijn? Eigenlijk niet… steeds weer mopperen ze en zijn ze ontevreden en ondankbaar. Ik vertelde over het bittere water bij Elim en dat het volk daar ook vergat dankbaar te zijn, maar dat de Heere opnieuw een wonder deed, door het water weer zoet te maken.
We praatten nog even door over ondankbaar en dankbaar zijn.
Daarna kregen de kinderen een bruin papier, waar ik al een boom op had getekend voor ze, deze mochten ze uitknippen en op een blauw papier plakken. De blaadjes mochten ze vingerverven. Wat een feest! Deze week zullen we elke dag bij het avondeten dankpunten met elkaar noemen en bij de bomen plakken. Ook zullen we er natuurlijk daadwerkelijk voor danken!
Ik vind het altijd mooi om op zulke momenten te horen wat kinderen bezighoudt, wat belangrijk voor hen is en waar ze dus dankbaar voor zijn. Mijn man en ik doen uiteraard ook mee! Het is echt een aanrader om dit een week {of langer} met elkaar te doen. Omdat je gaandeweg merkt dat kinderen dieper gaan nadenken. De eerste dagen zijn het meestal de voor de hand liggende dingen die ze noemen. Als die geweest zijn, gaan ze verder nadenken en komen de dingen uit hun hart naar boven.
Ben je benieuwd naar ons vorige gezinsmoment rondom dankbaarheid? Klik hier!
In Hem verbonden,
Onder de knotwilg zegt
Mooi. die boom met blaadjes met dingen om dankbaar voor te zijn! Leerzaam ook voor de kinderen om zo steeds verder te denken voor dingen waar ze dankbaar voor kunnen zijn!
Wij hebben wel het verhaal van de 10 melaatsen voorgelezen (daar hoopt de dominee morgen ook over te preken) maar er verder dit keer nog geen gezinsmoment over gehouden, het is nog redelijk abstract voor de oudste (kleuter) en omdat we nu bezig zijn met een serie over de schepping wilden we die liever niet onderbreken – het komt nu precies goed uit als we dan meteen doorgaan met de zondeval & moederbelofte voor de adventsperiode..
Ariëlla zegt
Mooi gezinsmoment. Zo zal iedereen wat anders op de blaadjes in vullen.
Anoniem zegt
mooie momenten…groetjes