De dagelijkse vraag van het moederschap

Als moeder is er een constante, ongemakkelijke strijd die woedt in mij. Het is niet zozeer de grote, dramatische vraag: Leer ik mijn kinderen om God lief te hebben? Leer ik hen om Hem te gehoorzamen?

De
voortdurende strijd van het moederschap is subtieler, allerdaagser, meer
verscholen. De kern van de vraag
is: Ben ik bereid mezelf te verloochenen? Of
zoals Oswald Chambers stelt in zijn dagboek ‘Geheel voor Hem’: “Ben ik
bereid gebruikt te worden, niet verlangend om gediend te worden, maar om te
dienen.”

Deze vraag – Ben ik
bereid mezelf te verloochenen? -wordt
dagelijks beantwoord.

Hij
wordt beantwoord wanneer een kind wakker wordt tijdens mijn stille tijd.

Hij
wordt beantwoord als ik emotioneel ‘op’ ben, maar mijn kind met zijn gedrag
mijn geduld beproefd en de juiste, liefdevolle reactie nodig heeft.

Hij
wordt beantwoord op bijna elk moment van het zindelijkheidsproces.

De
dagelijkse vraag wordt beantwoord elke keer als ik de zorg of behoefte van mijn
kind boven die van mijzelf moet stellen – en dat is bijna altijd.

Hoe
vaak laat ik mijn bezigheden los – verlaat ik de bank om te helpen een knoop
vast te maken, beëindig ik mijn telefoongesprek om te zoeken naar een geliefd
speelgoed, verontschuldig ik mezelf tijdens een gesprek in de kerk om vermoeide
kinderen mee naar huis te nemen voor een dutje – terwijl mijn hart moppert? Had
ik maar een moment om mijn taak te voltooien of om een volwassen gesprek zonder
onderbreking te kunnen voeren.

De
dagelijkse vraag gaat echter niet alleen over wat ik doe, maar ook over mijn
houding: Geef ik mijn leven met vreugde, als een geurige gave voor de Heere? Dien
ik mijn kinderen uit plichtsbesef of dien ik hen alsof ik God Zelf dien? Wil
ik sterven aan mezelf zodat ik kan leven volgens de specifieke roeping die Hij
voor mij heeft: het moederschap?

De
dagelijkse vraag moet elke dag worden beantwoord.

We laten ons zo makkelijk misleiden door de gedachte dat we voor onszelf kunnen leven én trouw kunnen zijn aan God in onze bediening als moeder.

Jezus
zei dat degenen die voor zichzelf leven, een onbevredigend leven leiden, maar
degenen die hun leven verliezen omwille van Hem zullen het echte leven ervaren.
Wanneer wij sterven aan onszelf ter wille van Christus, produceert dat niet
alleen vrucht in ons eigen hart, maar ook in de harten van onze kinderen. Vrucht die
groeit door de kracht van God. Laten
we ervoor kiezen om blijmoedig onszelf te geven voor onze kinderen.

Elke dag.

”
Want wij die leven, worden voortdurend aan de dood overgegeven om Jezus’ wil,
opdat ook het leven van Jezus openbaar wordt in ons sterfelijk vlees.” (2
Korintiërs 4:11)

“Want
de liefde van Christus dringt ons, die tot dit oordeel gekomen zijn: als Eén
voor allen gestorven is, dan zijn zij allen gestorven. En Hij is voor allen
gestorven, opdat zij die leven, niet meer voor zichzelf zouden leven, maar voor
Hem Die voor hen gestorven en opgewekt is.” (2 Korintiërs 5:14-15)

Vrij vertaald naar een blog van Christine Hoover op www.desiringgod.org.



In Hem verbonden,