Vakantietijd met je kinderen

Voorzichtig stap ik tussen de lego door. De vloer in de woonkamer én de keukentafel liggen er vol mee. Al dagen. Op de bank zit een kleutermeisje met Dikkie Dik op schoot. ‘Wilt u voorlezen?’ Ik kijk om me heen en zie de aanrecht nog vol staan met glazen. Koekkruimels liggen ernaast. Het gasfornuis kan ook nog wel een schoon doekje gebruiken. Ik wil nog een brood bakken. En de wasmachine was een halfuur geleden klaar.

Vakantietijd. Ik hou er oprecht van. Langzamer opstarten. Tijd als gezin. De kinderen veel thuis en om me heen. Samen koffie drinken. Een spelletje doen. Een dagje weg. Voorlezen.

Maar na een aantal dagen heb ik ook veel behoefte aan een vloer waar ik op kan lopen, een lege wasmand en m’n schone was, gestreken en wel in de kast ;).

Dat zijn de dagen waarin het erop aan komt: kies is nu voor mezelf, voor mijn eigen planning, mijn to-do-lijstje, of maak ik tijd voor de kinderen? Natuurlijk hoef je niet elke minuut van de dag met je kinderen aan het spelen te zijn of voor te lezen, maar ik wil wel beschikbaar zijn! En dus moet ik accepteren dat het rommeliger is dan anders en moet ik soms na 2 spijkerbroeken en een overhemd de stekker van het strijkijzer er alweer uit trekken.

Tijd met je kin(eren) is nooit verloren tijd. We zullen nooit spijt krijgen van de tijd die we met hen doorgebracht hebben. Eerder zullen we – achteraf – denken dat het te weinig was. En weet je wat zo mooi is? Het lijkt vaak wel of de Heere de tijd die ik vrij maak voor de kinderen van Hem op een andere manier terug krijg. Het werk komt meestal toch af, doordat de kinderen opeens een uurtje met elkaar kleuren of doordat ik ’s avonds nog voldoende energie heb om die strijk alsnog te doen. En anders geeft Hij me er rust over in mijn hart.

Wat is God goed hè? Hij houdt Zijn oog op ons én onze kinderen. Het behaagt Hem, het geeft Hem – met eerbied gezegd – vreugde, wanneer we ons werk aan de kant leggen en tijd maken voor onze – voor Zijn kinderen.

In Hem verbonden,