Het monster dat ‘schuldgevoel’ heet zit al een paar dagen op mijn schouder. Het sist in mijn oor en drukt me terneer. Het vergroot al die momenten dat ik faal. En falen, daar ben ik goed in. Duisternis en grijze wolken in mijn hart, daar is het monster op uit.
Dank God dat Hij licht is en dat in Hem in het geheel geen duisternis is! {1 Joh. 1:5}
Dank voor Zijn Woord dat als een lichtstraal mijn hart verlicht, de wolken verjaagd en mij keer op keer het zicht op Hem geeft!
Efeze 3:20 laat mij zien dat God de Almachtige is. Hij kan dingen doen die wij niet voor mogelijk houden, meer dan waar we om bidden of zelfs maar aan denken. Hij is zo groots… Ik zie soms niet hoe ik het falen moet doorbreken, maar Hij is bij machte het te doen! En ik geloof met heel mijn hart dat het ook Zijn verlangen is om het te doen. Juist omdat ik het zelf niet kan, wordt Hij er door verheerlijkt op de dagen {uren? ;-)} dat het wel goed gaat.
Hij vraagt jou en mij wel, om Hem te vertrouwen. En, hij vraagt ons om alles aan Hem over te geven. Vind je dat moeilijk? Neem eens wat tijd om te bedenken Wie God is. Verwonder je over Zijn schepping, Zijn leiding in je leven, Zijn verlossingsplan, Zijn Zoon, Zijn alwetendheid, Zijn heiligheid, ….
Aanbidding vervult mijn hart wanneer ik al deze dingen overdenk.
Aan Wie kunnen wij ons beter overgeven dan aan Hem?!
In Hem verbonden,
Annemieke zegt
Een hulp voor mij was de uitspraak: "Alle gedachten die niet eindigen op hoop, geloof en ware troost zijn niet uit God!" Ja, er gaan dingen verkeerd, zonder dat ik dat wil, maar God gáát wonderen in mij doen! Dat moet het 'einde' zijn van elke gedachte, daarmee snoer ik Satan de mond.
Als negatieve gedachten mij proberen te overmeesteren, dan kan ik ze gevangen nemen en ze hartgrondig de deur wijzen in Gods kracht. Het gevoel zit niet altijd mee. Maar we kunnen ons toch verblijden met onze geest in God, en dankbaar zijn voor de hoop van het evangelie! Mooi hoe jij daar ook mee bezig bent. De Bijbel is zo'n wapen he!