Als intro vroeg ik mijn man om alle kinderen wat te drinken in te schenken. Hij gaf 2 kinderen en zichzelf wat te drinken en ging rustig zitten. Resultaat: 1 verbolgen kind en de rest ging vanzelf meedoen. ‘Nee, papa, u bent nog niet klaar!’ ‘U heeft het niet goed gedaan!’ Dat was precies wat we wilden ;). Een opdracht half uitvoeren is niet goed. Als je een opdracht krijgt, moet je die helemaal uitvoeren, anders is het niet in orde. De link naar het verhaal kon mooi gemaakt worden, want het zou gaan over iemand die ook een opdracht kreeg en deze niet precies uitvoerde, zoals God had gezegd.
Hierna vertelde ik over de Israëlieten die opnieuw mopperden en boos werden omdat ze in de woestijn terug zijn gekomen en er niet voldoende te drinken is. Mozes en Aäron vallen dan voor de Heere op hun knieën voor de tabernakel en Mozes krijgt de opdracht om de staf te pakken uit de tabernakel, het volk te verzamelen en te spreken tegen de rots. Dan zal er water komen.
Het grootste deel van de opdracht voeren de leiders goed uit. Maar dan begint Mozes te praten… tegen het volk i.p.v. tegen de rots en hij slaat 2 keer op de rots. De Heere schenkt tóch water! Er is water in overvloed. Maar, er volgt een straf… Mozes en Aäron zullen ook het beloofde land niet in gaan. Ze hebben God niet de eer gegeven voor het wonder.
In de voorbereiding spraken mijn man en ik over deze geschiedenis. Ik vind het persoonlijk lastig dat de Heere zo streng is voor Mozes. Ik begrijp dat Mozes er soms zo genoeg van heeft om het volk te leiden en al hun geklaag maar over zich heen te krijgen. Om steeds weer te pleiten voor het volk en als spreekbuis te fungeren. Ik zou al veel eerder gestruikeld zijn, wanneer ik in zijn schoenen stond. Waarom is de Heere hier zo strikt? Waarom gelijk zo’n zware straf. Toen ik er verder over las in wat verklaringen werd steeds benadrukt dat deze mannen het volk moesten leiden. Ze waren de ‘oudsten’ en de Heere rekende daarom hun deze zonde extra streng aan. Het raakte me, omdat ook wij leiders zijn in ons gezin, van onze kinderen… Wanneer wij hen de verkeerde kant op leiden, zal de Heere dat niet ‘door de vingers kunnen zien’… Hier hebben we ook kort met de kinderen over gesproken, de verantwoordelijkheid die Mozes en Aäron hadden.
Als afsluiting maakten we een knutsel over de rots met het water en Mozes erbij met zijn staf in zijn hand. Mozes knipten we uit deze kleurplaat. Verder gebruikten we:
– Lichtgeel papier (zand)
– Blauw papier (lucht)
– Bruin inpakpapier (rots)
– Blauwe verf (water)
– Witte verf (wolken)
Dit is het resultaat:
In Hem verbonden,
Ilse zegt
Mooi hoe je deze geschiedenis uitlegt. Goed beeld erbij dat het is omdat ze oudsten zijn… ik denk dat deze geschiedenis iedereen wel een beetje lastig vind. En erg leuk al dat water van je jongste/… God is een God van overvloed… Dat heeft ze al goed begrepen ;). Groetjes Ilse
Anoniem zegt
De eerste keer werd de rots geslagen. Dit is een beeld van het lijden en sterven van de Here Jezus. De tweede keer mocht de rots niet geslagen worden, want het verlossingswerk van de Here Jezus was eenmalig.