Vorige week gingen we verder met Mozes. We vertelden het verhaal over het volk Israël dat verder de woestijn in trok en dorst krijgt. Ze vinden water, maar het is bitter (mara). Mozes moet een stuk hout in het water gooien en het water wordt lekker. Als het volk na een tijd verder reist, beginnen ze opnieuw te mopperen, omdat ze honger hebben. Hierna geeft de Heere ’s avonds kwakkels en in de morgen manna. Ik vertelde aan de hand van deze platen (t/m sheet 27).Het raakte me persoonlijk opnieuw hoeveel dit verhaal zegt over wie wij zijn en over Wie God is. Ons hart is zo geneigd tot mopperen en ontevredenheid richting God, we zijn van onszelf zo wantrouwend, zelfs al hebben we Gods daden gezien in ons leven. En de Heere? Hij is geduldig en genadig, Hij heeft alleen maar het goede voor ogen met Zijn volk. Hij zorgt zoals een vader voor hen zorgt.
’s Morgens had ik juist bij de zondagsschool (en 2 van onze meisjes) vertelt over Elia die de boodschap aan koning Achab moest vertellen dat het niet meer zou regenen en hoe de Heere voor hem zorgde door raven te sturen bij de beek Krith en hoe de olie en de meel niet opraakte bij de weduwe in Zarfath. Dit sloot zo mooi aan bij het verhaal over Mozes en het volk Israël! Het verwonderde me, dat het zo geleid was door de Heere. Daar greep ik dus ook even op terug.
Als we geloven mogen we de Heere vertrouwen. Hij is zo groot en machtig, Hij kan grote dingen doen!!
We leerden ook een tekst aan. Het was de tekst die ’s morgens al voor een deel bij de zondagsschool was aangeleerd en ik vond dat deze tekst ook bij dit gedeelte/verhaal mooi aansloot:
De Heere is mijn kracht en lied, Hij is mij tot heil geweest. Dit is mijn God, Hem verheerlijk ik, de God van mijn vader, Hem roem ik. Exodus 15:2
We praatten hier nog even over door, maar de kinderen wilden toch ook wel graag het werkje maken ;).
We knutselden dit:
Van te voren had ik wat kwakkels geprint. Manna maakten we van witte confetti {uit de perforator}. De tent is heel makkelijk te knippen, eerst een driehoek, in het midden een stuk inknippen en je kunt de tent openvouwen. We plakten ook de tekst erbij.
In Hem verbonden,
Anoniem zegt
Mooi, Mirjam. Fijn dat je weer een gezinsmoment op je blog zet. We volgen jullie series ook met ons gezin. Ik hoop dat je hiermee doorgaat.
Groetjes,
Marlena
Mirjam Baan zegt
Hoi Marlena,
Dank je wel voor je reactie. Fijn om te horen dat jullie er als gezin iets aan hebben!
Groetjes,
Mirjam
Anoniem zegt
Dag Mirjam!
Idd iets om weer eens bij stil te staan, wat zijn we gauw ontevreden en ondankbaar. Het blijft moeilijk om in afhankelijkheid te leven, zonder klagen de Heere te volgen, terwijl hij zoveel geduld met ons heeft… Denk dat ik maar eens verder moet met m'n dankbaarheidsdagboek. Dat doe ik vaak wel in de vakantie, maar in de drukte van het werken komt het er niet van, terwijl het juist dan zo belangrijk is!
Bedankt voor je blog, veel zegen gewenst met je gezinsmomenten!
Hartelijke groeten van Marjet.
Mirjam Baan zegt
Herkenbaar hoor. Maar, net wat je zegt, juist in de drukke dagen is het goed om je oog gericht te houden op Hem en Hem te danken voor Zijn zegeningen. Moet ik ook echt leren!