Soms moet je keuzes maken in wat je de kinderen wilt leren of meegeven in een bepaalde periode. Dat vind ik zeker gelden voor de lijdenstijd. Ideeën genoeg die omhoog borrelen :). Al denkend besefte ik dat het mijn verlangen is dat de kinderen deze weken zullen ontdekken waarom het nodig was dat de Heere Jezus stierf aan het kruis. Het zou bijzonder zijn als ze het wonder hiervan gingen zien. Opnieuw besef ik dat wij hen dit niet kunnen geven, maar dat we wel mogen zaaien en de omstandigheden zo gunstig mogelijk kunnen proberen te maken.
In ons gezinsmoment wilden we de kinderen bewustmaken dat we de Heere Jezus nodig hebben om ons te verlossen van onze zonden. Je moet je eerst bewust zijn dat je een probleem hebt, voor dat je de rijkdom van de oplossing kunt zien!
Als intro maakten mijn man en ik ‘ruzie’. Op commando is dat nog best lastig :). Om iets kleins deed ik boos en liep uiteindelijk weg, de gang in. Even later kwam ik terug. De oudste zat te glimmen aan tafel, hij had door dat het in scene gezet was. De middelste keek nogal bedrukt. Ik vroeg aan haar of ze het leuk vond als mamma zo boos deed tegen pappa. ‘Helemaal niet,’zei ze uit de grond van haar hart. ‘Is het goed, als mamma zo doet?’ ‘Nee’. ‘Dus nu heb ik iets verkeerd gedaan?’, vroeg ik. Daar waren ze het allebei over eens. Dit was niet goed, een zonde. Vervolgens liep ik snel naar het keukenkastje en zocht tussen de flessen: ‘Even kijken of ik hier iets kan vinden waarmee ik die zonde weer weg kan halen!’ Ik pakte verschillende flessen, maar de oudste zei al snel: ‘Mam, dat kan helemaal niet! Dat kan alleen de Heere doen!’ Toen waren we daar waar ik hoopte dat we uit zouden komen. Heerlijk om zo’n waarheid uit een van de monden van je kinderen te horen.
We pakten de tekst die we deze week graag wilden aanleren erbij en we vertelden in eigen woorden wat de tekst betekent. En dat het helemaal waar is, dat we alleen door de Heere Jezus verlost kunnen worden van onze verkeerde dingen.
Vervolgens pakte ik een kom water.
Ik vertelde de kinderen dat Adam en Eva in het paradijs rein, zonder zonden, waren geschapen door God. Maar dat de zonde in ons hart is gekomen. Ik noemde wat dingen op en gooide bij elke zonde een druppeltje voedingskleurstof in het water.
Nu was het water helemaal rood. ‘Kan het weer helder worden?’, vroeg ik. Dat wisten ze eigenlijk niet. Ik pakte de bleekmiddel en gooide langzaam wat druppels in de vloeistof. Uiteindelijk begon de kleur weg te trekken. Het wordt niet meer helemaal helder, dit heb ik uitgelegd als dat ons hart wel verkeerde dingen wil blijven doen, maar dat de Heere ons hart schoon wil maken van elke zonde die we doen.
Hierna las ik van deze site, het verhaal ‘de regenboogbonk’ voor. In dit verhaal komt een jongetje tot de ontdekking dat hij verkeerd heeft gedaan tegen een meisje uit de klas en gaat het goed maken n.a.v. het paasverhaal.
Vervolgens maakten we met elkaar een begin van de paastuin die we de komende tijd zullen uitbreiden. Er lag een handje stenen klaar en een stift. Ik vertelde dat we alle verkeerde dingen die we doen bij de Heere Jezus mogen brengen. Dat Hij hiervoor stierf aan het kruis. De kinderen mochten iets noemen wat ze wel eens hadden gedaan en bij Hem wilden brengen. De oudste gaf als eerste een heel eerlijk antwoord, noemde iets wat echt een puntje is in zijn leven. Ik vond het zo bijzonder om te merken dat hij zo goed begreep wat we bedoelden! Op elke steen schreven we iets en de kinderen mochten ze vervolgens bij het kruis leggen.
Tot slot mochten ze een papieren kruisje versieren met mooie glimmende steentjes.
Jullie ook een gezegende lijdenstijd gewenst!
In Hem verbonden,
Petra N zegt
Heel, heel mooi joh!!
Lisanne van Dijk zegt
Prachtig! Mooi die inspiratie. Soms kijk ik er wel naar uit dat Eva een stukje ouder is, lijkt me geweldig om zo bewust bezig te zijn met het Woord! Genoeg voorbereidingstijd in elk geval :-). Zegen!
Anoniem zegt
Dank je wel voor je tips en voorbeeld! Ik denk dat we t ook een keer zullen doen! veel zegen en ook plezier met de verwachting!
gr. Noémi