Vreugdevolle roeping

Gezinsmoment – ‘Laat ons afleggen alle last…’

Geen categorie

Met pasen was het onze bedoeling om de steentjes met daarop de zonden geschreven met elkaar in de sloot te gaan gooien. Doordat we bezoek hadden die dag kwam het hier niet meer van. Wel hebben op Goede Vrijdag weer de sedermaaltijd gehouden en hebben we met pasen uitgelegd wat de Heere Jezus had gedaan door dit proefje bij het eten te doen. Verder zongen we met elkaar liederen over de Heere Jezus en maakten we op maandagmorgen de inmiddels traditionele opstandingsbroodjes.

Toch liet het idee me niet los van de steentjes in het water, en vond ik het een gemiste kans dat we het niet meer gedaan hadden. Vandaar dat we vandaag een gezinsmoment organiseeerden waar het idee toch nog in terug kwam.

We begonnen thuis met zingen en bidden. Daarna lazen we de tekst uit Hebreeën 12: 1-2 , waar staat:
‘Welnu dan, laten ook wij, nu wij door zo’n menigte van getuigen omringd worden, afleggen alle last en de zonde, die ons zo gemakkelijk verstrikt. En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof.’

Mijn man legde uit dat Paulus het over een wedstrijd heeft en dat je daarbij zorgt dat je zo snel mogelijk kunt rennen en dat je dan geen spullen mee sjouwt die ervoor zorgen dat je niet snel kunt gaan en dus de wedstrijd niet kunt winnen. En dat we zo ook onze zonden achter ons moeten laten als we Jezus goed willen volgen. 
Ook lazen we de tekst uit Micha 7:19 waarin staat dat God onze zonden in de diepten van de zee gooit. We vertelden dat we onze zonden af moeten leggen, we mogen ze belijden aan de Heere, zodat Hij ze kan vergeven en dat Hij ze dan in de diepte van de zee gooit. We legden uit dat hiermee bedoelt wordt, dat God onze zonden vergeeft en ze daarna ‘wegdoet’, Hij vergeet ze nadat ze vergeven zijn.
Hierna gingen we naar buiten en liepen naar het park vlakbij ons huis. Vooraf had ik een rugzak klaargemaakt vol met zware stenen en op elke steen een briefje geplakt met zonden. 
Halverwege het park legden we opnieuw uit dat we onze zonden af moeten leggen als we de Heere Jezus willen volgen. Hierna vertelden we dat we een wedstrijdje gingen doen en dat de kinderen zo snel mogelijk een rondje moesten rennen, alleen kregen ze wel een zware rugzak op.

Hierna maakten we de tas open om te kijken wat ze eigenlijk voor zwaars op hun rug hadden gehad. 

Opnieuw vertelde ik dat we onze zonden niet mee hoeven te blijven dragen, maar dat we ze aan de Heere Jezus mogen geven, omdat Hij ervoor stief aan het kruis en omdat de Heere belooft dat Hij onze zonden wil vergeven wanneer we ze belijden en dat Hij ze dan gooit in diepte van de zee.
Ook hebben we erover gepraat dat het belijden van zonden wel ‘concreet’ is. Dus echt zeggen tegen de Heere waar je vergeving voor vraagt. En dat mochten ze oefenen… Bij elke steen moesten ze zeggen: ‘Heere, wilt u vergeven dat ik….’ Daarna mochten ze de steen in de sloot gooien. Geweldig vonden ze het…

En daarna natuurlijk uitproberen hoe snel ze het rondje konden maken nu ze geen rugzak met zonden op hun rug droegen!

Het was een simpel gezinsmoment, zonder werkje en zonder uitgebreid Bijbelverhaal, maar het was wel een belangrijke les die we met plezier mochten leren, bespreken en laten ervaren!

In Hem verbonden,

Lees Interacties

Reacties

  2. Groetsels zegt

    Wat mooi, hier preekte de ds vanavond over bij ons. Hij vertelde ook dat de Heere de zonden niet meer uit de diepte van de zee haalt en de boze soms wel. Fijn om te lezen hoe jullie dit geleerd hebben aan jullie kinderen.

  4. Marjet zegt

    Wat mooi dat jullie hier in je gezin zo samen mee bezig zijn, wat een zegen voor je kinderen! Bij ons werd er vroeger helemaal niet zo openlijk over persoonlijke geloofszaken gepraat, dus ik vind het zo mooi om te zien wat jullie je kinderen daarin meegeven. Bedankt voor het delen, Mirjam!
    Groetjes van Marjet.