Vandaag hadden we ons tweede gezinsmoment rondom de lijdenstijd. We zochten ook dit jaar naar een sprekend voorbeeld voor de kinderen om uit te leggen waarom het zo noodzakelijk was dat de Heere Jezus kwam om ons te redden. Op de blog van Ilse had ik al eens een mooi voorbeeld gezien. Het was erg mooi weer vandaag en dus besloten we een deel van het gezinsmoment in het bos te houden.
Nadat we van de natuur genoten hebben (een slechtvalk gespot, staartmezen, een boomklever, hazen en zelfs de schim van een ree), zijn we op een boomstam gaan zitten en daar heb ik het verhaal verteld over hoe God alles mooi en volmaakt schiep. ik moet zeggen dat het bijzonder is om dat te vertellen als je op een mooie natuurplek bent! Daarna vertelde ik verder over dat het zo niet bleef, maar dat de zonde in de wereld kwam. Natuurlijk is het een bekend gedeelte uit de Bijbel, en ik heb het ook wat minder uitgebreid gedaan dan wanneer ik thuis aan de keukentafel zou zitten, maar het was goed zo, met elkaar.
We zaten vlakbij een soort eiland dat alleen bereikbaar was door een sloot. We legden aan de kinderen uit dat er door de zonde een kloof was gekomen tussen God en de mens. Niet alleen tussen Adam en Eva en God, maar ook tussen alle mensen die daarna geboren zijn en God. We legden aan de hand van de sloot uit wat een kloof is. Hoe kunnen we toch over die sloot komen als we naar het eiland willen? Het antwoord kwam al snel, door een brug te maken! De daad werd vol enthousiasme bij het woord gevoegd :). Ze waren niet te stoppen met aanslepen van takken, dus er lag al snel een mooie brug waar ze allemaal dapper over heen gingen.
Hierna maakten we het begrip ‘zonde’ nog iets concreter. De kinderen mochten een steen in het water gooien en bij de steen een zonde hardop noemen, of stil in hun hart aan God vertellen. Grappig om te zien hoe bij zoiets concreets het eigenlijk ‘leuk’ is om zonden te noemen, omdat je dan weer een steen in het water mag gooien, maar ik vond het ook mooi om te merken dat de kinderen ook echt dingen noemden die een struikelblok zijn in hun leven.
We herhaalden nog kort wat we hadden gedaan, wat we hadden uitgelegd en tot slot praatten we erover dat de Heere Jezus kwam om de kloof te overbruggen tussen God en de mensen. De 2 oudsten maakten allebei nog een kruis. Een van de kinderen zei dat het er eigenlijk 3 moesten zijn, omdat dat in de Bijbel staat. Mijn man zei toen: ‘Nee, eigenlijk moesten het er 6 zijn.”Zes?’ Het maakte indruk op de kinderen toen mijn man heel eenvoudig uitlegde dat wij eigenlijk aan dat kruis hadden moeten sterven.
Eenmaal weer thuis hebben de kinderen als verwerking dit werkje gekleurd. Het kruis maak je vast met een splitpen, zodat het kruis een brug vormt in de kloof. We leerden de tekst uit Jesaja 53:5a, waar staat: ‘Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld.’ We maakten er een ‘kijkpot’ bij, met een spiegeltje en zwarte steentjes met daarop zonden geschreven.
En ook nog een met de voorwerpen van vorige week.
Jullie begrijpen vast dat we een heerlijke middag hebben gehad!
In Hem verbonden,
Ilse zegt
Mooi! Maakte hier toen ook veel indruk….
Groetjes ilse
Mirjam Baan zegt
Dat geloof ik ja! Bedankt voor je inspiratie!
Anoniem zegt
Wat mooi om zoiets met jullie kinderen te doen. Ik volg je blog nu een tijdje en je inspireert me heel erg. Je hebt zulke creatieve ideeën. Je kinderen hebben geluk met zo'n moeder (en vader).
Groetjes,
Lieneke
Mirjam Baan zegt
Bedankt voor je reactie, Lieneke. Bedenk alsjeblieft dat het hier ook niet altijd goed loopt en mijn kinderen ook een onvolmaakte moeder hebben wanneer je de blogs leest ;).
Anoniem zegt
En wat geweldig die potten! Ik onthou het voor volgend jaar :).
Groetjes,
Lieneke
Anoniem zegt
Prachtig!
Groeten Elsbeth
Anoniem zegt
Wat mooi, Mirjam! Weer heel erg bedankt voor het delen, heel inspirerend! Leuk om dat buiten te doen en die opmerking van je man over de 6 kruizen die er hadden moeten staan, daar moet ik zelf nu ook veel aan denken…
Groetjes van Marjet!
Mirjam Baan zegt
Dank je wel voor je reactie, Marjet. Sommige dingen kun je niet voorbereiden, maar worden zo geleid. Dat zijn vaak de mooiste momenten/indrukken. Dat zal je zelf misschien ook wel eens zo merken/ervaren in de klas.
Liefs,
Mirjam