Twee weken geleden maakten wij een vervolg met onze serie over de wonderen/tekenen. In de voorbereiding van dit gezinsmoment viel het me op hoeveel vertrouwen en geloof de hoveling had. Zijn zoon is ziek, hij gaat naar de Heere Jezus, daar aangekomen zegt Jezus alleen maar dat hij naar huis kan gaan en dat zijn zoon leeft. Zonder te twijfelen of bij Jezus verder aan te dringen gaat hij weer terug naar huis. Zijn vertrouwen raakte me en wilde ik graag doorgeven aan de kinderen.
We begonnen het gezinsmoment met een intro waarbij de kinderen vanaf de trap in de armen van mijn man mochten springen. Steeds een beetje hoger. Prachtig om te zien dat ze vol vertrouwen in de armen van hun vader springen. We deden ook een spelletje met je achterover laten vallen en je zo op laten vangen. Prachtig vonden de kinderen het dat mamma zich ook in de armen van pappa liet vallen.
Hierna vertelde ik het verhaal over de genezing van de zoon van de hoveling. En ik legde de nadruk dus op het feit dat de hoveling Jezus volledig vertrouwt. Wat Hij zegt is waarheid.
Tot slot maakten we dit werkblad. Ik had verwacht dat de oudste het erg leuk zou vinden, maar hij ging toch liever deze kleurplaat kleuren nadat hij het doolhof had gemaakt. Soms vind ik het lastig inschatten wat ze echt leuk vinden om te doen. Zeker aan het einde van de dag is de concentratie om echt nog iets moeilijks te doen er niet altijd meer en gaan ze liever iets doen waarbij ze niet teveel hoeven na te denken. Meestal kleuren mijn man en ik ook mee en is het gewoon gezellig aan de keukentafel met elkaar. Dat moet ook kunnen, toch?
In Hem verbonden,
Ilse zegt
Hier kleuren we ook altijd gezellig mee 🙂
En wat je schrijft wat een vertrouwen.
Heeft jouw man soms een broer in ambacht wonen?
Groetjes Ilse
Mirjam Baan zegt
Ja klopt :). Ik reageer nog op je mail hoor!
Groetjes!
Ilse zegt
ha dan zitten we in dezelfde kerk als je zwager :)…tenminste dat denk ik dan 😉
dacht het soms al door de naam …maar vanaf de zijkant lijkt je man wel wat op hem…nu dacht ik vraag het toch eens 🙂
Petra N zegt
Wat een schattige foto, hoe je meissie zo vol blij vertrouwen in papa's armen springt! Mooi, lief!
Ontspannende ontdekking weer he, dat kleuren soms gewoon ook prima is. Je verlangen is toch dat de kids door de gezinsmomenten meer ontdekken/leren/gaan houden van God, en verder dat het fijn is met elkaar, een kostbaar moment.
En als het fijn is met lekker samen kleuren, dan is dat helemaal mooi… het hoeft van kinderen blijkbaar niet altijd origineel;).
(dat vind ik persoonlijk n heerlijke ontdekking, ik heb altijd de neiging te denken dat iets heel origineel of bijzonder moet zijn, en voor ik het weet hecht ik veel te veel waarde aan mÃjn ideeën.. nou ja, misschien klinkt het wat vaag, maar misschien begrijp je het ook wel:)
Liefs
Mirjam Baan zegt
Ik snap heel goed wat je bedoeld. Ik heb op het moment een beetje weinig energie, dus dan is het zeker fijn als je het gewoon eenvoudig kunt houden :).