Het verhaal over de opwekking van Lazarus was al weer de laatste in de serie. Daarom begonnen we ons gezinsmoment met een afsluiting van het thema wonderen/tekenen van de Heere Jezus. De afsluiting was eenvoudig, ik had bij elk verhaal vragen bedacht en we deden een kleine quiz. Op tafel stond een schaaltje Skittles en voor elk goed antwoord mochten ze een snoepje pakken. Het verbaasde mijn man en mij hoeveel ook de jongste van de 3 nog wist. Natuurlijk niet alles en dat hoeft ook niet, maar toch…
Na de quiz praatte ik even met de kinderen over dat het zo bijzonder was dat de Heere Jezus deze wonderen deed. En dat Hij die had gedaan, zodat de mensen in Hem zouden gaan geloven. Wat een hoogtepunt in Zijn leven. De mensen zouden vast wel allemaal in Hem geloven, toch?! Helaas, dat was niet zo en dat weten de kinderen ook al. Ik vertelde dat de Heere Jezus wist dat het heel verdrietig en moeilijk voor Hem zou worden en dat Hij hier ook over vertelde aan de discipelen.
Hierna pakte ik het moestuintje erbij dat de kinderen aan het aanleggen zijn. {Wat een super leuke actie van de AH!} Nieuwsgierige oogjes keken mijn kant op. Ik legde een zaadje in het midden van de tafel en vertelde dat de Heere Jezus eigenlijk zo’n zaadje was.
‘He?’, ‘dat snap ik niet,’ zei een van de kinderen. We hebben geprobeerd uit te leggen dat zo’n klein zaadje eigenlijk sterft, zodat het plantje kan gaan groeien. Een van de net opgekomen plantjes had het zaadje nog ‘op z’n kopje’ , dus we konden het zo mooi zien! De link naar de Heere Jezus konden we heel mooi maken. Hij kwam om te sterven, zodat wij voor eeuwig kunnen leven! We keken nog een heel kort filmpje over hoe een zaadje een plantje wordt. Nog wel lastig voor de kinderen, maar als het beweegt is het leuk, zéker met het gezinsmoment ;). Daarna mochten de kinderen een bekertje versieren, er de tekst uit Johannes opplakken en er zonnebloemen in zaaien. Dat vonden ze erg leuk. Voor de wikkel gebruikte ik deze site. De tekst heb ik in Word uitgeprint, waarbij ik van deze site nog een plaatje haalde.
Toen we hiermee klaar waren, vertelde ik dat we de komende weken gaan nadenken over het lijden en sterven van de Heere Jezus. Wat een verdrietige periode in het leven van Jezus. Om dit te benadrukken verfden we een canvas helemaal zwart. We deden het met een sponsje, omdat dit een mooier effect geeft.
De komende weken zal er elke week iets bijgeverfd of geplakt worden. Het idee heb ik uit het boekje ‘Aan de keukentafel‘ gehaald en zullen we misschien hier en daar wel wat aanpassen, dat weet ik eigenlijk nog niet. De praktijk leert dat een serie groeit en soms opeens anders loopt dan je in eerste instantie verwacht. Dit gezinsmoment was in ieder geval erg fijn. Ik hoop en bid zo dat de kinderen weer iets mogen proeven van het wonder en Zijn liefde om dit voor de wereld te willen doen. Dat het in die zin ‘heilige’ gezinsmomenten zullen zijn, die een onuitwisbare indruk in hun jonge zielen zal achter laten. Dat is mijn diepe gebed. Voor ons gezin, en voor dat van jullie.
In Hem verbonden,
ღ Haal adem! zegt
Dank je wel Mirjam.Ik vind het zo fijn om mee te lezen!
Mirjam Baan zegt
Fijn!
els zegt
Wij hebben een paar jaar geleden dat schilderij gemaakt. Ontzettend mooi om daar als gezin aan te werken.
Mirjam Baan zegt
Ja? Gaaf! Staat niet op je blog, of wel?
Ariëlla zegt
Ik vind je stukje mooi maar ben vooral blij met de links. Daar kan ik wel wat mee.