Gezinsmoment – Dankbaarheid

De zondag voor dankdag hebben we nagedacht over ‘dankbaarheid’. Een thema dat mij persoonlijk bezig houdt {had ik dat al verteld? :)}, maar ook iets wat heel mooi aansloot bij dankdag.

We begonnen met het herhalen van een tekst die de kinderen eerder al geleerd hebben: ‘Bid zonder ophouden, dank God in alles, want dit is de wil van God, in Christus Jezus voor u.’ We hebben met elkaar gepraat dat de Heere wil dat we dankbaar zijn. Wat is dankbaarheid? De oudste zei heel mooi: ‘dan ben ergens blij mee, in je hart’. Zonder dat ik wist dat het in veel kerken over de genezing van de tien melaatsen zou gaan, vertelde ik die zondag deze geschiedenis.

Daarna hebben we op een groot vel allemaal dingen geschreven waarvoor we dankbaar waren. Dit was nog erg lastig voor onze kleuter en peuter! Dankbaarheid is voor hen nog behoorlijk abstract, en veel verder dan de auto’s en de poppen kwamen ze in eerste instantie niet.

Ter afsluiting van het gezinsmoment maakten we nog een knutselwerkje.

De dag erna heb ik een groot vel op de muur gehangen, werkjes erbij geplakt en heel de week hebben we na het avondeten allemaal een dankpunt genoemd en daar ook daadwerkelijk voor gedankt. En, hoe verder we in de week kwamen, hoe meer de kinderen konden noemen. Dinsdagmorgen zei de oudste: ‘Ik weet lekker al een dankpunt voor vanavond’, en tussen-de-middag wist hij er zelfs al twee!

Inmiddels is het blad vol. We hebben het nog even laten hangen, als herinnering dat het Zijn wil is dat we danken, dagelijks, als levenshouding, om er die diepe vreugde door te mogen ontvangen.

In Hem verbonden,