Het laatste gezinsmoment in deze serie deden we rondom de vraag: moeten we nu vooral veel zelfvertrouwen hebben, of juist meer vertrouwen op God? Je hoort natuurlijk veel spreken over zelfvertrouwen, hoe belangrijk dit is voor kinderen en hoe we dit kunnen stimuleren of helpen ontwikkelen. Ook ik vind het fijn als mijn kinderen het leven met een bepaalde zelfverzekerdheid tegemoet treden. Maar, ik wil er ook niet teveel de focus op leggen. Het vertrouwen dat ze hebben moet liggen in het feit dat ze weten Wie God is, in dat wat Hij voor hen deed en wie ze zijn in Hem. Daar hebben we tijdens dit gezinsmoment e.e.a. over geprobeerd uit te leggen.
Als intro vroeg ik aan de oudste om de piano even een stukje voor me op te tillen. Hij begon vol goede moed, maar kwam er al snel achter dat het onbegonnen werk was. Ik bleef hem stimuleren: ‘Kom op, je moet gewoon vertrouwen dat je het kan! Geloof in jezelf! Als je het wilt, dan kun je het ook!’, enz. De kinderen moesten grinniken om wat ik zei, want het hielp natuurlijk niet. Ook de meiden wilden het allemaal even proberen en ik bleef doorgaan met mijn opmerkingen, maar… de piano bleef waar hij was.
We praatten erover met elkaar hoe het kwam dat het toch niet lukte. En ik vroeg ook waarom het niet hielp om te zeggen dat ze zelfvertrouwen moesten hebben. De kinderen begrepen heel goed wat ik hen probeerde te vertellen door dit voorbeeld.
Hierna vertelde ik over Mozes bij de brandende struik. Hij kreeg een opdracht van de Heere waar hij zich niet bekwaam voor voelde. Hij had niets aan zelfvertrouwen, want hij wist dat hij het volk in zijn eigen kracht niet weg zou krijgen uit Egypte. Hij moest op God vertrouwen. Helaas is het moeilijk voor Mozes, net zoals het vaak ook moeilijk is voor ons. Wij weten nu hoe het afliep in Egypte, maar Mozes wist het niet. Hij was bang voor de Farao en vertrouwde onvoldoende op Gods almacht. Bij het vertellen gebruikten we deze platen. We legden uit dat wij soms ook dingen moeten doen die onmogelijk zijn, dingen waar we niet overheen zien of die te zwaar of te moeilijk lijken. Dan hebben we niets aan zelfvertouwen, maar mogen we weten dat God ons altijd zal geven wat we nodig hebben, wanneer we op Hem vertrouwen en Hem vragen ons nabij te zijn.
Tot slot maakten we deze knutsel van de brandende struik:
Je knipt eerst het sjabloon uit zwart papier, dan plak je plakfolie aan de achterkant en tot slot vul je het sjabloon met vliegerpapier of crepepapier. Als je het werkje vervolgens op het raam hangt, is het resultaat heel mooi.
In Hem verbonden,
Nienke zegt
Wat een mooi gezinsmoment! Die ga ik hier ook doen binnenkort, dankjewel voor de tip!