Vreugdevolle roeping

Duizendmaal dank

Geen categorie

Al eerder schreef ik een berichtje over Ann Voskamp. Eindelijk heb ik het boek ‘Duizendmaal dank’ uit. Wat een prachtig boek, niet alleen qua inhoud, maar ook wat betreft de poëtische schrijfstijl…

Hoe vinden we vreugde,’ zo vroeg Ann zich af, ‘te midden van tijdsdruk, geldgebrek, en alles wat elke dag weer misloopt? Hoe ziet een dankbaar leven er eigenlijk uit als de dagen zich aaneenrijgen en alles donker is? Wat heeft God ons vandaag te bieden?

Door deze vragen komt ze in een zoektocht. En terwijl ze worstelt om de mooie dingen van het leven te zien, komt daar een antwoord, door het lezen van Lukas 22:19, waar staat: ‘En Hij nam een brood, sprak de dankzegging uit, brak het en gaf het hun (…)’ Lucas 22:19


In de oorspronkelijke taal staat voor ‘Hij sprak de dankzegging uit’  het woord ‘eucharisteo‘ De wortel van het woord eucharisteo is charis, en dat betekent ‘genade’. Jezus nam het brood en zag het als genade en sprak de dankzegging uit.

Maar er is meer. Eucharisteo, dankzegging, omvat het Griekse woord voor genade, charis. Maar er zit ook het woord chara in, en dat betekent ‘vreugde’.
Vreugde. Ja! Die kan ik goed gebruiken. Maar waar vind ik deze heilige graal van vreugde?
Diepe chara– vreugde is enkel te vinden aan de tafel van de eucharisteo – de tafel der dankzegging.

Is het zo simpel? Hangt de hoogte van mijn chara-vreugde af van de diepte van mijn eucharisteo-dankbaarheid?

Genade, dankzegging, vreugde, eucharisteo…

Dit stukje is de kern van het boek. Van hieruit gaat de zoektocht verder. Vandaag, tijdens het lezen van de laatste hoofdstukken werd ik geraakt door het volgende stukje:
Ik leun tegen de muur bij de trap. Ik weet het maar al te goed na een dag vol lawaai en afgepeigerd en moe van het gekibbel, dat ik me beroerd kan voelen en wanhopig, maar dank zeggen is iets wat je doet, en zich verheugen een werkwoord en het is veel meer dan alleen maar emotie. Ik ervaar misschien niet altijd vreugde, maar God vraagt van mij dat ik dank zeg in alles, omdat Hij weet dat vreugde voelen begint met de daad van dankzegging.
Wat een waarheid… Eén die ik bij tijden zo moeilijk vind om toe te passen in mijn leven. Altijd dankzeggen, onder elke omstandigheid. En daarom start ik mijn lijst met persoonlijke dankpunten. Ik weet niet of net als Ann tot een ‘duizend dingen lijst’ kom, maar Ann laat zien dat een leven van dankbaarheid geleerd kan worden. In Zijn kracht.
In Hem verbonden,

Lees Interacties

Reacties

  1. Hannah Osorio zegt

    Leuk, ik hoorde hierover op Groot nieuws radio en nu via jou! Dankzegging houdt mij inderdaad (sinds ik Jezus volg) door alle drukte etc. op de been. Misschien ook leuk om te delen, ik oefen mij erin samen met mijn kinderen, elke avond noemen we minimaal 5 dingen waar we dankbaar voor zijn in ons gebed. Is echt wonderbaarlijk om te horen waar de kinderen allemaal dankbaar voor zijn, maar het is toch vooral voor dat papa en mama er zijn! Lieve groetjes

    • Mirjam Baan zegt

      Dank je wel, Hannah, voor deze mooie aanvulling. Mooi om het zo samen met de kinderen te doen. Wij laten de kinderen vaak bij het eten ook bidden of danken en dan hoor je ook mooie, soms grappige dingen langs komen.

      Groetjes!

  6. Petra N zegt

    Hoi Mirjam, ik ben ook zo benieuwd naar dit boek. Alleen ik las ook een heel pittige recensie van iemand die echt vindt dat ze (hoe goed ze t ook allemaal bedoelt) dwaalt. Op een vlaamse site, geloof ik, toen ik recensies zocht.

    Hoe kijk jij daar tegen aan?
    (was ff benieuwd, want ik wil mezelf graag met t boek verwennen -heb nog n cadeaubon- maar aarzelde toch om die reden…

    • Mirjam Baan zegt

      Hoi Petra,

      Tja, ik ken de site die je waarschijnlijk bedoelt. Sommige mensen hebben de gave van kritiek ;). Je moet voor de gein die site eens verder bekijken, er komen niet veel mensen 'door de keuring'. Soms zal er zeker een kern van waarheid in zitten. Wat betreft het boek van Ann, in een van de laatste hoofdstukken vind ik ook dat ze wel wat 'zweverig' wordt. Maar, in de lijn van het boek kon ik het ook wel weer plaatsen. Ik heb het gelezen zoals ik een kippenpootje eet, het vlees eet ik op en de botten laat ik liggen. Ik vind het boek een aanrader, omdat het mijn ogen heeft geopend over het feit dat dankbaarheid een opdracht is, maar meer nog, als je het gaat toepassen in je leven is het een middel tot grote zegen. Ik zou zeggen, lekker kopen en in de kerstvakantie onder een dekentje steeds een bladzijde lezen ;).

      Liefs,
      Mirjam

  7. Petra N zegt

    Haha! De gave van kritiek, díe is leuk:).
    Ik hoop maar dat ik niet de gave van zeuren heb ofzo, hihi.
    Ik weet niet eens de site meer eigenlijk (er vielen alleen van die woorden als pantheïsme enzo), ennem… eigenlijk ga ik denk ik verder maar niet kijken ook op de site. Ik kan soms zo moe worden van forums en discussies over iemand..
    Maar dank je wel voor jouw recensie. Kijk, daar heb ik wat aan.
    Oh, geweldig zeg, in die kerstvakantie, onder dat kleedje mn nieuwe kippenpootje eten…

    🙂

    Liefs!