Het is lang geleden dat ik hier was. Het leven raast maar door. De kinderen worden groter en ik dacht altijd dat je het dan rustiger kreeg ;). Ik geniet enorm van het leven met nog 7 personen, maar ik vind het soms ook intensief. Van schrijven kwam het helaas niet, en ik heb het gemist!
Ik krijg nog regelmatig de vraag of ik weer nieuwe gezinsmomenten ga plaatsen. De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik niet meer echt geschikt materiaal heb om hier te plaatsen. Onze geloofsopvoeding is gewoon doorgegaan, maar met de wisselende leeftijden die we nu hebben (5-16 jaar) is het niet meer echt te doen om een gezinsmoment voor iedereen te doen. Dus soms doe ik iets met de jongere kinderen, soms kunnen we het combineren met de ouderen door het aan te laten sluiten op de preek bijvoorbeeld. Ik vind het soms lastig dat de jongere kinderen in dit opzicht anders opgroeien dan de oudere deden. Het liefst zet ik ze allemaal nog aan de tafel voor een knutselwerkje, maar helaas :). De Heere kent mijn hart en ons verlangen en ik heb in de afgelopen tijd moeten leren dat het worden tot Zijn kind bij onze kinderen niet afhangt van het hebben van gezinsmomenten of niet. Maar misschien kan ik af en toe weer eens iets plaatsen ter inspiratie van wat we nu doen. Ik beloof maar niets :). Ik ben wel enorm dankbaar om te af te toe te horen dat mensen nog steeds gebruik maken van de gezinsmomenten. Ga daar zeker mee door ;).
Ik denk er dus over om hier weer wat meer te gaan schrijven. En ook wat meer op insta. Hier kun je me vinden onder mirjam_baan. Maar, ik weet ook dat dit mijn verlangen kan zijn, maar het leven zo weer anders loopt en het er niet van komt. Het gezin gaat voor alles. Wie weet weer tot wat vaker ziens, lieve mensen!
In Hem verbonden,
Mirjam